يكشنبه, ۷ مهر ۱۳۹۲، ۰۷:۴۴ ق.ظ
شعر زن ذلیلی
الهی، به مردان در خانه ات، به آن زن ذلیلان فرزانه ات،
به آنانکه در بچه داری تکند، یلان عوض کردن
پوشکند، به آنانکه با ذوق و شوق تمام، به مادر زن خود بگویند:
مامان، به آنانکه دامن رفو میکنند، ز بعد
رفویش اتو میکنند، به آن قرمه سبزی پزان قدر،
به آن مادران به ظاهر پدر. الهی، به آه دل زن ذلیل، به آن
اشک چشمان ممد سبیل،
که ما را بر این عهد کن استوار! از این زن ذلیلی مکن بر کنار!